Article by Selin Somuncu in Turkish and English.
Kapadokya: Güzel Atlar Ülkesi
Kapadokya bölgesi yüzyıllar boyunca, bulunduğu topraklarda meydana gelen değişimlerden etkilenmesine rağmen, bir yandan da eşsiz güzelliği ve doğasıyla aynı kalmıştır. Günümüzde, Kapadokya Türkiye’nin en gözde turistik bölgelerinden biri olma özelliğini taşır.
Kapadokya Bölgesi’nin büyük bir kısmı Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesi’nde yer alan Nevşehir ili sınırları içinde yer almaktadır. Kapadokya, halk tarafından “Güzel Atlar Ülkesi” adıyla tanınmaktadır. Fakat yaygın inancın tersine, dilbilim araştırmaları Kapadokya eski Fars dillerinde bu anlama gelmediğini ortaya koymuştur. İlk olarak M.Ö. 6. yüzyıla ait Eski Fars İmparatorluğu’nda, üç dilde yazılan yazıtlarda Kapadokya için Katpatuka ismi kullanılmıştır. Etimolojik olarak bu ismin “aşağı ülke” anlamına geldiği ve Hititçe olduğu düşünülmektedir. Eski Farsça’da ise “güzel atlar ülkesi” anlamına gelen Hu-aspa-dahyu ismi fonetik olarak Katpatuka’ya benzememektedir.
Kapadokya ve Göreme Milli Parkı, 1985 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne dâhil edilmiştir. Kapadokya bölgesinin 60 milyon yıl önce çevredeki volkanik dağların patlamasından sonra oluşan tüf tabakasının, yağmur ve rüzgar yoluyla aşınması ile oluştuğu tahmin edilmektedir. Bazı bilim adamları ise, önceden bir iç deniz olduğunu öne sürmektedir.
Bölgenin tarihine bakıldığında ise, Paleolitik dönemden beri insanların yaşadığı Kapadokya’da; öncelikle Hititler olmak üzere, Roma İmparatorluğu’nun baskısından kaçan Hristiyanlara kadar birçok farklı medeniyetten insan buraya yerleşmiştir. Hristiyanlar tarafından kayalar oyularak inşa edilen kilise ve evler bugün hâlâ dünyanın dört bir yanından gelen turistler tarafından ziyaret edilmektedir. Günümüzde ise bölgenin nüfusu çoğunlukla Türk ve Müslümanlar’dan oluşmakta, fakat turizm sebebiyle Nevşehir çevre illere göre çok daha fazla yabancıya ev sahipliği yapmaktadır.
Bölgede en çok ilgi çeken coğrafi oluşumlar ise “Peri Bacaları”dır. “Peri bacalarının” adının nereden geldiğine dair ise birçok farklı rivayet vardır. Bu rivayetlerden birine göre, bir zamanlar Kapadokya’da yaşayan yaşlı bir amca ve karısı varmış. Hiç çocukları olmayan bu çift, köyün yetimlerine, garibanlarına bakarmış. Yaşlı amca bir gün tarlasına giderken, o zaman “Alev tepesi” ismini verdikleri peri bacalarından birinin altına yığılıp kalmış. Kendinden çok yetimler için endişelenen amcanın imdadına, bu alev tepelerinden ellerinde meşalelerle çıkan periler koşmuş. Tarlaları sürüp, ekinleri hangarlara taşımışlar ve öldüğü güne kadar amcaya yardım etmeye devam etmişler. O günden sonra kendisine nasıl bu kadar işin altından kalktığını soran herkese, alev tepelerinin aslında peri bacaları olduğunu söylemiş. Peri bacası ismi de buradan gelmiş.
Günümüzde ise, özellikle son yirmi-otuzyılda giderek artan bir turizm hareketliliği göze çarpmaktadır. Kapadokya, büyülü vadileri, yer altı şehirleri ile otantik kaya otelleri ve eşşiz doğal güzellikleri ile yaz-kış; milyonlarca yerli ve yabancı turiste ev sahipliği yapıyor.Spor severler için ise trekking, kamp, ATV sporu ve at biniciliği bölgede yapılabilecek açık hava aktivitelerine yalnızca birkaç örnek. Sıcak hava balonları ise her sabah gökyüzünü dolduran rengarenk kelebekler gibi havalanmaktadır. Ayrıca, bölgede çok yaygın olan çanak çömlekçiliğin yanı sıra, seramik ve resim ile uğraşan birçok zanaatkar ve sanatçı da burada yaşamaktadır.
Kapadokyalı olmayan ama oraya taşındıktan sonra oraya derinden bağlanan bu kişilerden biri de benim.Orada olmadığım zamanlarda, Kapadokya’nın sessizliğini, huzurunu özlüyorum. Köpeklerimle özgürce dolaştığımız; doğa ile baş başa kalabildiğimiz vadileri, tepeleri özlüyorum. Erken kalktığım nadir sabahlarda gün doğumunda süzülen balonları görmeyi özlüyorum. Dünyanın farklı yerlerinden gelen sanatçıları mağara içine inşa edilmiş bir konser salonunda veya zorlu bir yürüyüşün ardında ulaşılan bir tepe gibi alışılmadık yerlerde dinlemeyi özlüyorum. Defalarca gittiğim yerlerde, gün batımını izlerken her seferinde aynı şekilde büyülenmeyi özlüyorum.
Görüldüğü üzere Kapadokya, tarihi, ev sahipliği yaptığı medeniyetler ve son yıllarda daha da gözde hale gelen turizmdeki yeriyle yüzyıllar içinde birçok değişime şahit olmuştur. Fakat, değişmeyen bir şey varsa o da dünyada eşi benzeri olmayan atmosferi ve doğası ile gerek orada yaşayanların, gerekse de bölgeyi gezmeye gelen turistlerin akıllarında ve kalplerinde kalıcı bir iz bıraktığı gerçeğidir.
Cappadocia: The land of beautiful horses
The Cappadocia region that has been affected by the changes that have occurred in the country it belongs to and in the world throughout centuries, has in some sense remained the same with its unique beauty and nature. Today, Cappadocia is one of the most popular touristic destinations in Turkey.
The largest part of Cappadocia is located in the Central Anatolia region of Turkey, in the city of Nevşehir. Cappadocia is often referred to as the “Land of beautiful horses”. However, contrary to popular belief, linguistic studies have indicated that this is not the true meaning of the Cappadocia in ancient Persian languages. The name Katpatuka was first used for Cappadocia in trilingual inscriptions dating back to the 6th century B.C., that belonged to the Old Persian Empire. Etymologically, this name is believed to have the meaning of “low country” and comes from the Luwian language of the Hittite Empire. In Old Persian, the name Hu-aspa-dahyu, which means “Land of beautiful horses”, does not reconcile with Katpatuka phonetically.
Cappadocia – and the Göreme National Park – was included in the UNESCO World Heritage List in 1985. It is estimated that the Cappadocia region was formed 60 million years ago, after the eruption of the surrounding volcanic mountains. The volcanic tuff layer was then eroded by rain and wind, forming the famous landscapes of Cappadocia. Some scientists suggest that the region was formerly an inland sea.
When it comes to the history of the region, Cappadocia has been inhabited by humans since the Paleolithic period. Settled by people from different civilisations, Cappadocia became home to the Hittites and the Christians escaping from the religious pressure of the Roman Empire. Today, it is still possible to visit churches and houses built by Christians by carving rocks, which attract tourists from all the world. Nowadays, the population of the region is mostly made up of Turks and Muslims; however, due to tourism, Nevşehir is home to a greater number of foreigners and expats compared to neighbouring provinces.
The most interesting geographical formations in the region are the “fairy chimneys”. There are many different myths regarding the origin of this name. According to one of them, once upon a time, there were an elderly man and his wife, living in Cappadocia. The couple, who had no children, took care of the orphans and poor people of the village. One day, while he was going to his field, the old man collapsed under one of the fairy chimneys that were called “flaming hills” at the time. The poor man was worried more about the orphans than himself. But the fairies, who came out of these flaming hills with torches in their hands, came to his rescue. They harvested the fields, moved the crops to warehouses and continued to help him until he died. After that episode, he told everyone who asked him how he managed to do so much work all by himself that the flame hills were actually fairy chimneys. This is how the flaming hills came to be known as fairy chimneys.
Today, especially with the development of tourism in the region in the last few decades, Cappadocia receives annually thousands of tourists from Turkey and abroad, who want to explore its valleys, underground cities and authentic cave hotels and reconnect with nature all year round. For sports lovers, trekking, camping, quad bikes and horse riding are just a few examples of the outdoor activities offered in the region. Every morning hot air balloons of different colours float around in the sky as if they were butterflies. In addition to the popular attraction of pottery making, many craftsmen and artists specialised in ceramics and painters live here too.
I am also one of these people who are not from Cappadocia but who became deeply attached to it after moving there. When I am away, I miss the tranquillity and the peace of the city. I miss getting to the valleys where we roamed freely with my dogs and where we could be one with nature. I miss seeing the hot air balloons floating calmly on the horizon, on rare mornings when I would be awake at sunrise. I miss listening to artists who come from different places of the world, in unconventional places such as concert halls built inside caves or hills that you can reach after a challenging hike. I miss being captivated each time, watching the sunset from the same places.
Cappadocia has experienced numerous changes over the centuries in its history, from the civilisations that inhabited the region and to its place in tourism which has become more prominent over the past decades. However, if there is one thing that does not change, it is the fact that with its unique atmosphere and nature, Cappadocia leaves a permanent mark on the minds and hearts of both its residents and the tourists who come to visit the region.
LA REGIONISTO 